,,Kroki Wiosny"
Kroki co biegną pośpiesznie ku
przyszłości
Zatapiając się, i malejąc
Gdy coraz bliżej wieczności
Pięknymi okrasami szczęścia przeżywając,
i coraz to wyżej w wir radości
się oddając
Skaczą coraz wyżej robiąc orła w
powietrzu
Nie chcą odchodzić, w powietrzu
się rozchodzić
Kroki co biegniecie ku nieznanej
przestrzeni
W wirze czasu wskazówkami się
oddalając
Niech wir szczęścia się pięknie
wam mieni
A wasze losy dalej niech barwią
się w przestrzeni 😊
Zobaczyłem już wiosnę idąc tymi
krokami
Cieplutką, radosną jak szczęście
szczerozłote
To ona w mym sercu topi zimową
słotę !
To pierwszy przystanek – wiosna
pełna życia
Posiada wiele skarbów – nie ma
nic do ukrycia
Już dojrzewają pąki wielu
pięknych kwiatów
Już przepięknie swym widokiem
śpiewają jak z anielskich zaświatów
A w zaświatach anielskich pąków
przyrody
Dzieją się wspaniałe – czyste,
anielskie widoków przygody !
……………….
Krokusy czy żonkile
To ambrozja dla mych oczu
Ona wypływa jak lawa z wulkanu –
nagle i niespodziewanie
Jest przyjemna dla zmysłów
Pokarmem jest na obiad, kolacje i
śniadanie
Wiosna, ach to Ty !
Podążasz z nami, swymi krokami,
Ze swymi serdecznymi, ciepłymi
temperaturami.
Z pięknej chmury wiosennej spadł
deszczyk wiosenny,
muchy już latają,
A ludzie w swych marzeniach do
góry się wzbijają !
Spojrzałem na niebo – błękit się
rozpościera
Gdzieś wysoko patrzy na nas
Wiosna teraz.
Patrzy Wiosna pięknie, pięknie
się uśmiecha
Ależ to radocha, ależ to uciecha
! 😉
I tak w pięknej tafli pory roku
Wiosny
Niejeden człowiek czuje się
spełniony, i radosny !
Kroki Wiosny już startują,
Już swym ciepłem radośnie
pogwizdują,
A gdy na dobre dźwięk się
rozniesie
To wtedy Wiosna radość, i
spełnienie nam przyniesie.
Kroki co biegną pospiesznie ku
przyszłości
Zatrzymały się, i spojrzały,
Spotykając wiosnę w swej radości,
Wiosnę w swej mnogości,
Wraz z łąkami, wraz z lasami,
Wraz z polami, górami, ptakami –
Wiosna czyni świat piękniejszym –
- mieni się tymi darami !:-)
Zobaczyłem Schody do Nieba,
Wiele we mnie radości < - tyle
wiosny potrzeba !
W zakamarkach mej duszy pełno
jest korytarzy
Gdy Wiosna tam zajaśnieje ,
szczęście serce wymarzy. 😊
Kroki co biegną pospiesznie ku
przyszłości
Zatapiają się i maleją
W zakamarkach mej duszy
Okrasy szczęścia przeżywają
Bo Wiosnę odczuwają,
i coraz to wyżej w wir radości
się oddają.
Zobaczyłem Schody do Nieba
Wiosna jest na samym szczycie,
Wiosna jest w pięknym rozkwicie !
A ciepełko co z niej bije
W duszy miej się rozpościera
Pięknym darem jest, prezentem,
I łzy smutku ogromnego przegania
właśnie teraz !
Kroki biegną pospiesznie ku
radości
Zatapiając się, malejąc
Jak fale wiosny wonności
A gdy coraz bliżej wieczności
Piękne okrasy szczęścia oddają
się w wir radości,
Coraz to wyżej, to wyżej się
oddają, i oddalają
Schodami do Nieba ideał Wiosny
Cudownie rozpościerają. 😊
Autor : Blogger : Mariusz K.
Data napisania wiersza :
31.03.2017
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz