,,Kwiaty, i Znicz Pamięci"

KWIATY, I ZNICZ PAMIĘCI



Daję wam Kwiaty Pamięci
Pachnące niebiańską wdzięcznością,
I znicz za cudowne, kwieciste,
złote, różane chwile, które były z nami
na ścieżkach waszego doczesnego życia.
To Znicz Pamięci, który zawsze pali się
w pięknych, żywych obrazach, który wzrusza,
i tli się w moich wspomnieniach o was 😉
Moja Pamięć tańczy jak śpiew radosnego skowronka
w rytmie cza-czy, szumu pięknego biegu strumyka,
jest silna jak mocarne, twarde skały, góry i głazy !
Z nutą nostalgii, i wielkiego zamyślenia, które
Już wyłowiły się z dna moich głębokich uczuć –
Przygrywa moja pamięć odsłaniając piękną, nieskazitelną
melodię o waszym życiu 😉


Serce mej pamięci, i tęsknoty w modlitwie kieruję do was
Jak w pięknym rejsie po spokojnej fali morskiej życia
Wprost do wiekuistego Nieba !
Byliście z nami…Dziękuję !


Łezki mej wylewnej wdzięczności daję wam z Bukietem
Ogromnego ode mnie szacunku, wszystkich pozytywnych
Emocji, i Podziękowań jak na Tafli cudnych wrażeń


Kwiaty, i znicz mojej błyszczącej Pamięci ożywia
Moje Wodospady łez spływając prosto w tamte niezapomniane z wami magiczne jak różdżka lśniące chwile.
Podlewam Pamięci Kwiaty z Rajskiego Ogrodu Życia, i zapalam jasne wspomnień światełka.
One pachną jak piękne Owoce Radości, które
cudownie płyną po spokojnych morzach, i
oazach mojej cichej modlitwy !


Otwiera się Wiekuista Brama ! [ : ] – [ : ]
Pełna blasku mocy ducha;
Kwiaty Szacunku, i łzy Tęsknoty są żywymi śladami
na piasku życia mojej pamięci o nich.
Wyryte są  jak piękne, diamentowe krople deszczu,
I przesypujące się złote klepsydry piasku czasu.


W skupieniu, w prawdziwej nostalgii, i zadumie
Otwieram Wrota Pamięci ! : [:  -   :]


Spoglądam w duszy na nich,
I kładę Chryzantemy w geście Miłości ! 😊-
-Urodziwe jak tęcza w blasku Boskiego Słońca,
I jesiennej nostalgii !


Moja Pamięć jest Kwiecista :
- z nutką wspomnień, żarliwego wschodu Słońca, cichej nostalgii,
I płomiennego żaru modlitwy, który jest we mnie ! 😉
O Was !
A w ogródku mego życia pachną kwiaty słodkich plonów Pamięci, którą stale smakuje  ma dusza ze stukotem
niezapomnianych, kolorowych momentów
z Wami !
Znicz Pamięci z Kwiatami kładę, i pogrążam się w wielkiej
zadumie, która nakłada na mnie swoją wielką jak wodospad
cichych łez nieskończoną tęsknotę.
Wiersz napisany na Wszystkich Świętych, Dzień Zaduszny
1,  2 Listopada 2017.
Wiersz powstał : 27.10.2017 r
Autor : Blogger Mariusz K.

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz

Łączna liczba wyświetleń

Powered By Blogger