,,Myśl w jeziorze ukojenia"

                                                            MYŚL W JEZIORZE UKOJENIA

Ostudzona myśl
w jeziorze ukojenia głęboko oddycha
już jest spokojniutka....

Wcześniej gorejąca
Paląca się szybko jak słoma
Głęboko drżała huraganem Wrażliwości :( !

Na wiór zgliszcza okrutne wokół niej się ostały,
I bagna smutku, i bezsilności
w odmęcie słów pozostały
To nie tak miało być...

Już w myśli zatapiają się czarne dziury melancholii,
I kopią w ratunku myśli swe czarne tunele cierpienia.

W jeziorze ukojenia ostudzona myśl oddycha
Pragnąca Kwiatu Miłości,  Pragnąca Kwiatu Radości

Zarosły drogi życiowe po kolana,
Myśl już z drugą się odgania,
I w jeziorze ukojenia chce odgonić swe zmartwienia !

Mariusz K.