,,Płomienne Serca Miłości"

                                                         PŁOMIENNE SERCA MIŁOŚCI

Płomienne Wody Miłości

Chlupoczą wysoko z radości

Ogrzane ze sobą spotkane

Na brzegu na zawsze zjednane

Z iskry kropelek wzburzonych

W ciszy morskich uczuć uspokojonych

Spotykają się płomienie

Radosną ciszą niewypowiedzianą

Miłosnym krzykiem serca

Falami, łzami radośnie zalaną

Och te zalane, płomienne,

głębokie wysokie Wody Miłości

Romantycznie się łączą

długimi, krętymi drogami,

I już się w nich nie zaplączą.

Na końcu drogi łączą się w sercu Miłości,

Pozbawiając się Samotności-

-skacząc wysoko z radości !

Płomienne Wody Miłości,

Płomienne Wody Radości,

Odnalazły się wzajemnie

Krzykiem samotnych serc

Jak odnalezione dusze,

Które ze sobą być chciały,

A los sprawił że się nareszcie spotkały ! :-)

Uśmiech, i radość w ich sercach panuje,

Pocałunków jest bez liku -

Wyobraźnia nie próżnuje !

Najpierw spojrzenie - Radosne zapatrzenie,

Potem pierwsze słowa - barwa głosu piękna, nowa

Mowa niewerbalna, i Uśmiechy.

Następnie otwarte gesty, - Radość dusz wielkiej Fety!

Godziny rozmów ze sobą spędzonych,

Na twarzach miły wyraz aparycji emocji przyozdobionych

szalenie zakochanych - zadowolonych ;

Ogień w sercach ich wielki płonie,

Zdaje się nigdy ta łódka ich uczuć nie zatonie !

Do tego pachnące kwiaty w darze -

Idą z uczuciem w romantycznej parze !

Serce do serca, jak dwie połówki jednego wielkiego

Pokochały się, i dokonały wydarzenia cudownego,

Odnalazły się, szukały wiele lat,

Połączyły się ze sobą,

teraz są piękną miłosną ozdobą

Płomienne Wody Miłości

Chlupoczą wysoko z Radości

Ogrzane ze sobą spotkane

Na zawsze ze sobą zjednane ! :-)

Połączone serca dwa niech ze sobą trwają,

I do końca swoich dni Miłością zawsze się obdarzają !