,,Radość, Przyjaźń”
Promyki Słońca
ogrzewają splot mojej radości,
W podniebnych myślach nadziei
otwieram różowe skarby marzeń,
ogrzewają splot mojej radości,
W podniebnych myślach nadziei
otwieram różowe skarby marzeń,
Spadają na piękne łąki
mych fal życiowych poruszeń !
Z mą księgą życia co jest darowana
Ma buzia w falach, obłokach jest ucałowana !
mych fal życiowych poruszeń !
Z mą księgą życia co jest darowana
Ma buzia w falach, obłokach jest ucałowana !
Kolejne kroki wyznaczył mi czas
Spotykam przyjaźni piękne momenty,
lecz także paskudne okropne losu zakręty !
Wyciągam ręce przed siebie
Trzymasz mnie życie !
Tyś silnym ramieniem, głazu wsparcia
Pocieszeniem ! 😊
I trzymasz mnie, trzymasz
Ogrzewasz swą tęczą
Przepiękną, miód siłą
swą silną poręczą ! 😊
Skaczę między źdźbłami zbóż, łanów, pól, i łąk
Pięknych przeżyć,
I dotykam stale przyszłości ciepłych twych rąk.
Stoi na twardym stole mej Radości i Nadziei !
A promyki uśmiechniętego Słońca go ogrzewają,
I temperaturę mych uczuć mocno podgrzewają
Idę, i trzymam Cię stale za rękę….
Ma Przyjaźnio,
Mój Promyczku Słońca,
co otwierasz drzwi mej Radości, i Przyjaźni !
I tak jak po deszczu rosną kwiaty
Tak ja dziś w Radość, i Przyjaźń jestem bogaty ! 😊
Spotykam przyjaźni piękne momenty,
lecz także paskudne okropne losu zakręty !
Wyciągam ręce przed siebie
Trzymasz mnie życie !
Tyś silnym ramieniem, głazu wsparcia
Pocieszeniem ! 😊
I trzymasz mnie, trzymasz
Ogrzewasz swą tęczą
Przepiękną, miód siłą
swą silną poręczą ! 😊
Rozłożyłem się na materacu twego przeznaczenia,
Zaufałem !
Patrzę w gwiazdy !Skaczę między źdźbłami zbóż, łanów, pól, i łąk
Pięknych przeżyć,
I dotykam stale przyszłości ciepłych twych rąk.
Przynoszą nadzieję,
Ukwiecają me życie !
Zrobiłem z nich bukiet,Stoi na twardym stole mej Radości i Nadziei !
A promyki uśmiechniętego Słońca go ogrzewają,
I temperaturę mych uczuć mocno podgrzewają
Wypijam kielich ambrozji mej Przyjaźni,
Widzę koloryt pięknego Nieba,
Silnego ramienia, silnego głazu
Wsparcia pocieszenia !
Idę, i trzymam Cię stale za rękę….
Ma Przyjaźnio,
Mój Promyczku Słońca,
co otwierasz drzwi mej Radości, i Przyjaźni !
Pragnę z Tobą tam wejść,
Rysuję uśmiech w swej głowie,
Bo Radość i Przyjaźń mam w sobie,I tak jak po deszczu rosną kwiaty
Tak ja dziś w Radość, i Przyjaźń jestem bogaty ! 😊
Wiersz napisany : 7.02.2018
Autor
: Blogger Mariusz
K.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz