,,Łzy Goryczy – Rozstanie”
Łzy suszone przez gorycz,
Są tłamszone jak zdobycz
Rozszarpywane w potrzasku,
Jak w zasadzce zdobyczy,
Ciężko jest ich policzyć.
Serce z serca się odkleiło,
I na wierzch boleścią duszy
wypełniło
Gorycz która wychodzi z serca
Na wylot dusze serc przewierca
Świeczka pamięci o tym co było
Na zawsze już wspomnienia
wypełniło
Teraz łzy gorzkie jak gorycz
Wpadają cicho i szybko
do wnętrza ponurego wschodu
smutku,
a przy jego końcu powolutku,
pomalutku,
niezwykle po cichutku
łezka łezkę trzyma,
lecz bólu nie powstrzyma
Okropnego, nieznośnego ! ;(
…………………………..
Z zawiasów wypadają serca dwa
tak blisko siebie będące
Tak blisko siebie się
trzymające !
I tak kap, kap coraz szybciej
Odklejają się 2 serduszka
Tak piękne jak wiszące
na jabłoni 2 jabłuszka !
Oderwały się od siebie 2
połówki jabłka
Bo łzy goryczy zaznały
Bo siebie odechciały ?!
Pozostał ból, i cierpienie
Oby kiedyś przyszło tego
wybawienie !
Łzy goryczy spadają więc na
serca dwa,
A one się przełamują,
I ogromną boleść czują !
Okropnie jak w gorącym wrzątku
cierpią. ;(
Miłość co trwała –
- jak domino się posypała !
Pozostał ból, i łzy przez
gorycz suszone
Jak zdobycz stłamszone !
Jak zdobycz zduszone !
Wiersz napisany : 2.04.2017
Autor : Blogger Mariusz K.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz