,,Pogrzeb"

,,Pogrzeb"

Zszarzałe myśli
Odbijają się w studni
głębin wymownego smutku
Ostatnia melodia Requiem Lacrimosa
drży na falach doczesności
które się skończyły
Ostatnia niejedna wiązanka Kwiatów
przyniesiona została i uniesiona
z modlitwą do Wiecznej
Światłości,
A w sercach nostalgia,
Refleksja, Zaduma, i Smutek
Odpływają w cichy kątek
Tego co jeszcze nie poznane,
Tego co w Wieczności
Dla każdego nutą wielką tajemniczą
jest owiane.

Kropla na kropli łez zderzają
się boleśnie, i topią się w niej
bolesne smutki,
Czas doczesności na Ziemi
Dla wieczności to czas jest nieskończenie krótki,
Wyschnięte są w ten czas wszystkie
myśli, wszystkie słowa,
Bo ich nie potrzeba !

Cierpi dusza bolejąca,
Ze straty bliskiej osoby
W otchłani bezdennej
Zatopionej ciernistą niemocą
żalu,
I płynie szybko do Pana nasze życie;
W ostatniej drodze pogrzebu,
Zabrzmi żałobna melodia
I uniesie się wprost do Nieba
z bożymi Aniołami,
Przypomni się jego życie, które było
przez długi czas razem z nami!

Myśl zszarzała,
W ogniu smutku Pogrzebu
Ze łzami się wykąpała;
Z prochu powstałeś i
w proch się obrócisz,
A gdy odejdziesz swoją stratą swych
bliskich zasmucisz !

Już brzmią wielkie tony żałoby,
I jak głosy dzwonią na potęgę,
Ogrom ciszy zdaje się krzyczeć,
W powodzi smutku i łez
Odbijają się czarnobiałe myśli
Topiące się w ostatnim Pożegnaniu,
Zszarzałe myśli drżą w tonacji Doczesności,
I płyną w modlitwie za niego ku Wiecznej Światłości ! 

13.02.2019

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz

Łączna liczba wyświetleń

Powered By Blogger